| اختلال پرخوری | |
|---|---|
| تخصص |
روان‌پزشکی، روان‌شناسی، روان‌درمانی 
|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
اختلال پرخوری (به انگلیسی: Binge eating disorder)، یک اختلال خوردن است که با دوره‌های پرخوری پرتکرار و مکرر همراه با مشکلات روانی و اجتماعی منفی مشخص می‌شود، اما بدون رفتارهای جبرانی رایج در پرخوری عصبی، اختلال دیگر خوردن و تغذیه، یا زیرگروه بی‌اشتهایی عصبی است.
پرخوری یکی از شایع‌ترین اختلال‌های خوردن در میان بزرگسالان است، اگرچه در مقایسه با بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی، پوشش و تحقیقات کمتری دربارهٔ این اختلال در رسانه‌ها وجود دارد.
علائم و نشانه‌ها
- غذا خوردن بسیار سریع‌تر از حد معمول، شاید در یک بازه زمانی کوتاه
- خوردن تا زمانی که احساس سیری ناراحت‌کننده داشته باشید
- خوردن مقدار زیادی در زمانی که گرسنه نیستید
- از دست دادن ذهنی کنترل بر مقدار یا آنچه خورده می‌شود
- پرخوری‌ها ممکن است از قبل برنامه‌ریزی شده باشند، که شامل خرید غذاهای مخصوص پرخوری، و اختصاص زمان خاصی برای پرخوری، گاهی در شب می‌شود.
- خوردن به تنهایی یا مخفیانه به دلیل خجالت از مقدار غذای مصرفی
- ممکن است در حین پرخوری حالت روانی گیج‌شده وجود داشته باشد
- ناتوانی در به خاطر سپردن آنچه پس از پرخوری خورده شده‌است
- احساس گناه، شرم یا انزجار به دنبال پرخوری
- آشفتگی تصویر بدن