آمیودارون

آمیودارون

داده‌های بالینی
تلفظ	‎/əˈmiːoʊdəˌroʊn/‎
نام‌های تجاری	Cordarone, Nexterone, others
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a687009
روش مصرف دارو	By mouth or تزریق وریدی
کد ATC	C01BD01
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	20–55%
متابولیسم	کبد
نیمه‌عمر حذف	58 d (range 15-142 d)
دفع	Primarily liver and bile
شناسه‌ها
نام آیوپاک (2-{4-[(2-butyl-1-benzofuran-3-yl)carbonyl]-2,6-diiodophenoxy}ethyl)diethylamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس	1951-25-3 Y
پاب‌کم CID	2157
IUPHAR/BPS	2566
دراگ‌بنک	DB01118 Y
کم‌اسپایدر	2072 Y
UNII	N3RQ532IUT
KEGG	D02910 Y
ChEBI	CHEBI:2663 Y
ChEMBL	ChEMBL633 Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7022592
ECHA InfoCard	100.016.157
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C25H29I2NO3
جرم مولی	645.31 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CCN(CC)CCOc1c(I)cc(cc1I)C(=O)c2c3ccccc3oc2CCCC
InChI InChI=1S/C25H29I2NO3/c1-4-7-11-22-23(18-10-8-9-12-21(18)31-22)24(29)17-15-19(26)25(20(27)16-17)30-14-13-28(5-2)6-3/h8-10,12,15-16H,4-7,11,13-14H2,1-3H3 Y Key:IYIKLHRQXLHMJQ-UHFFFAOYSA-N Y
(verify)

آمیودارون (به انگلیسی: Amiodarone) یکی از داروهای تخصصی قلب است که ریتمهای خطرناک قلبی را کنترل و مهار می‌کند. در اورژانس برای دیس ریتمی های بطنی و فوق بطنی تحدید کننده حیات مانند فیبریلاسیون بطنی (VF) و تاکیکاردی بطنی بدون نبض (VT بدون نبض) پس از شوک سوم استفاده می‌شود. همچنین آمیودارون، برای VT با نبض همودینامیک پایدار کاربرد دارد.

رده درمانی: ضد آریتمی قلبی(بطنی و فوق بطنی). آنتی تیروئید

طبقه درمانی: مشتق بنزوفوران

نام تجاری: پاسرون (Pacerone) / کوردارون (Cordarone)

اشکال دارویی: آمپول(۱۵۰ میلی‌گرم در ۳ میلی‌لیتر)، قرص(۲۰۰ میلی‌گرم)

راه مصرف: دهانی، انفوزیون، داخل تراشه، وریدی.

موارد مصرف

آمیودارون در آریتمی قلبی مانند فیبریلاسیون بطنی (VF)، فیبریلاسیون دهلیزی و تاکیکاردی بطنی بدون نبض پس از دادن شوک سوم در الگوریتم احیاء پیشرفته قلبی (و همچنین تاکی کاردی بطنی با نبض و پایدار) کاربرد دارد. در بیماران مبتلا به WPW نیز ممکن است این دارو تجویز شود. آمیودارون در درمان پرکاری تیروئید هم به کار می‌رود.

سبب اتساع عروق محیطی می شود.این عمل در تجویز داخل وریدی برجسته بوده و ممکن است، در ارتباط با حلال دارو باشد.

دوز دارو

بزرگسالان:

در VF و VT بدون نبض پس از شوک سوم دوز اول 300mg (دو آمپول) به صورت IV/IO در مدت زمان یک تا دو دقیقه به بیمار تزریق شود (بهتر است قبل از تزریق با ۲۰ سی‌سی سرم قندی رقیق شود) در صورت عدم پاسخ سه تا پنج دقیقه بعد 150mg (یک آمپول) به صورت IV/IO تزریق شود تا حداکثر دوز 2.2 گرم در 24 ساعت. (22gr/24h)

در سایر موارد مانند VT با نبض دوز اول 150mg (یک آمپول) در مدت زمان 10 دقیقه و به دنبال آن انفوزیون 1mg/min برای 6 ساعت و سپس انفوزیون 0.5mg/min برای 18 ساعت به عنوان دوز نگهدارنده تا حداکثر دوز 2.2gr/24h

کودکان:

در VF یا VT بدون نبض 5mg/kg حداکثر 2 بار به صورت IV/IO تزریق می‌گردد.

موارد منع مصرف

• اختلال شدید عملکرد گره سینوسی - دهلیزی (SA)
• بلوک AV درجه دوم و سوم
• برادیکاردی همراه با همودینامیک ناپایدار

موارد احتیاط مصرف

نارسایی قلبی، توجه به کاهش فشارخون ناشی از محلول نگهدارنده آمیودارون.

اثرات جانبی حاد

افت فشارخون، دیس ریتمی شامل کمپلکس نابجای بطنی (PVC)

مکانیسم اثر

آمیودارون جزو داروهای کلاس سه آنتی آریتمیک است و با طولانی کردن فاز سه پتانسیل عمل سلولهای قلبی عمل میکند . البته آثار داروهای ضد آریتمی کلاسهای Ia ، II و IV را نیز دارد. در درمان پرکاری تیروئید مانع تبدیل محیطی t4 به t3 میشود.

• افزایش مدت زمان پتانسیل عمل و دوره تحریک ناپذیری
• کاهش تخلیه الکتریکی گره سینوسی و افزایش فواصل PR و QT
• اثر روی کانالهای سدیم، پتاسیم و کلسیم
• مهار تحریک سمپاتیک

جستارهای وابسته

آریتمی قلب

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
• فارماکولوژی بالینی، برای پرستاران به روش الگوریتمی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آمیودارون موجود است.